Prato - MVSR3563 | Muziek

Vijf muziekbeelden voor symfonisch blaasorkest:

1. Fanfare van vriendschap
2. Middeleeuwse dans
3. Gebed tot de gevallenen
4. Lied van vreugde
5. Vrienden voor altijd

Op het eerste gezicht hebben de stad Wangen en de marktstad Ebensee niet veel gemeen. Maar als je een kijkje achter de schermen neemt, valt het meteen op dat beide steden precies 35 jaar een samenwerking hebben met de Italiaanse stad Prato (Toscane). En precies op deze 35e verjaardag van het partnerschap ontstond “PRATO - Ponte per la pace / Bridge for Peace”, een compact werk in vijf afbeeldingen voor symfonisch blaasorkest.

1. Fanfare van vriendschap
Een feestelijke openingsfanfare luidt de viering van het 35-jarig jubileum in en vormt als het ware de opmaat voor het eerste hoofddeel van de compositie.

2. Middeleeuwse dans
Prato werd al in de 10e eeuw in documenten vermeld en ontwikkelde zich tot een belangrijk textielimperium en werd in de middeleeuwen al het “raghouse van Europa” genoemd. Om deze reden baseerde Neuböck de middeleeuwse dans op een melodie van de componist Francesco Landini (14e eeuw) uit het naburige Florence: “Ecco la primavera”. De componist geeft het tolkende orkest de gelegenheid om deze dans gedeeltelijk te spelen – vergelijkbaar met het origineel, met blokfluiten, fagot en handtrommel – en zo een constante dialoog aan te gaan met het orkest.

3. Gebed tot de gevallenen
Het middelste deel is een ‘Gebed tot de gevallenen’, dat gebaseerd is op het extreem historisch beladen verleden van Prato en Ebensee. Veel gevangenen uit de regio Prato moesten tijdens de chaos van de Tweede Wereldoorlog hun leven verliezen in het subkamp “Cement” in het concentratiekamp Ebensee. Het gebed muteert van een treurige herinnering aan deze gebeurtenissen in een oprecht koraal dat muzikaal verbeeldt hoe haat door herinnering en vergeving op wonderbaarlijke wijze in liefde kan veranderen. En dit leidt dus tot de finale.

4. Lied van vreugde
Aan het verzoenende einde kun je dansen op een tarantella. Deze Italiaanse dans, vol levensvreugde, is gebaseerd op Prato's geheime hymne "Voglio cantare a te... Cittá di Prato" van Rudolpho Baccini. In de onvergelijkbare stijl van de volksmuziek van deze regio, voortdurend afwisselend majeur en mineur, sprankelt het werk van vreugde en uitbundig temperament. Het koraal verandert in een hymne aan de vrijheid en zo wordt de samenwerking uitgebreid gevierd.

5. Vrienden voor altijd
De openingsfanfare wordt omgeven door een korte postlude, waarin vanaf het begin een citaat uit deze fanfare wordt geciteerd en het werk op een feestelijke noot wordt afgesloten.